The essence behind the theme “தீபாவளி” reflects the change and evolution I’ve witnessed. In my childhood, தீபாவளி was a time of pure joy, spent with my sister, roaming the streets throughout the day. However, in recent times, தீபாவளி has become more commercialized and shifted mostly indoors. Nowadays, people consider தீபாவளி complete after a lively pattimandram or the grand finale of a single 5000 wala. I also recall a nighttime train episode between my house and my childhood buddy Ashok Nambiar’s house, a tale worth a separate script.
What stands out to me in this memory are my evergreen recollections of the small aluminum school box I once owned. The handle broke after three years of use. Over the following three years, I ingeniously replaced the handle with a black shoelace, carrying it to school with a sense of pride. Interestingly, it later transformed into our designated fireworks holder box for Diwali festivities.
தொலக்காட்சி பட்டிமன்றம் புதிய திரைப்படம் ஒரே 5000 வாலா Mallலில் ஒர் சுற்றல் என தொனி தளர்ந்து நிறம் குரைந்து ஒலி அடங்கி இன்றைய தீபாவளி! அன்றைய தீபாவளி வண்ண வெடிகளாய் இன்றும் என் நெஞ்சில் இதோ... இன்னமும் பத்தே நாட்களாம் இன்றாவது பட்டாசு வாங்க என் தந்தை அழைப்பாரென ஏங்கி நின்ற அவ்விரவு ... இறுதியில் வாங்கி வந்து, காலைப்பகுதி மாலைப்பகுதியென பத்து முறை பிரித்தடிக்கி, பூட்டிய அலுமினியப்பெட்டியை பத்துமுறை திறந்து பார்த்த அவ்விரவு... விடியும்போது என் வீதியின் முதல் வெடி எனதென்ற ஏக்கத்தால் உறங்க மறுத்த அவ்விரவு .... வருடத்தின் அந்த ஓர்நாள் மட்டும் காலை ஐந்து மணிக்கு எழ நினைத்து காக்காய் உறங்கத்தில் அவ்விரவு .... காலை, எவனோ வெடித்த லெஷ்மி வெடியில் துடித்தெழுந்து வேண்டா வெறுப்பாய் ஓர் எண்ணை குளியலிட்டு நடையாய் நடந்து டெய்லரிடம் தைத்து வாங்கிய தீபாவளி உடையில் வெடிகள் ஆரம்பம் இதில் அம்மாவின் கூவலில் பாதியில் ஓடி வந்து இரெண்டு இட்டலியை இறுக்கமாக விழுங்கி கையளவு பலகாரம் நிக்கர் பாக்கட்டில் திணித்து மீண்டும் தெருவுக்கு ஓடி ஊசிவெடி சரத்தை நாள்முழுதும் வெடிக்க பிரித்து, அதில் இரண்டை மட்டும் என் தங்கைக்கு தாரைவார்த்து, பின்னர் மாற்றான் வாயிலில் வெடிக்க மறுத்ததை வெக்கமில்லாமல் பொறுக்கி, மருந்தெடுத்து கூட்டுக் குவியலிட்டு எரித்து இரவின் வாணவேடிக்கைக்கு தயாராகி...... என திரைகடலோடி திரவியம்தேடி பசுமையான நினைவுகளில் மட்டுமே தீபாவளி கொண்டாடும் பலகோடி மனிதர்களிள் இந்த பிரகாசமான ஆனந்தனும் ஒருவன்.
May this Deepavali bring all the blasting colours of life to you and
your wonderful family. Have a great one.
-----என்றும் ஆனந்தன் -----
இரயில் பயணங்களில்.... 
Very True. This is today’s fact for any festival per se. It is slowly losing its relevance and joy.
LikeLike
I agree prakash . I guess the concept of fun has evolved hence taken a different shape. Thanks for sharing your view.
LikeLike
Our Golden years of Diwali were in Udamalpet from the day I got to understand things till 1980…. Those momets were nostalgic and when year passes by I pity on younger generation who are not enjoying Diwali as we used to…. They get tied up with Mobile / PS4 or PS5 and all those Gadgets…..
LikeLike
True Ji. May be the generation now should be given a sneak preview of how things were then, on a typical 1985 Diwali day where the electronic media had so little impact on daily life. Thanks once again for your views.
LikeLike